Όσα θα διαβάσετε είναι πολύ πέρα από την Ελληνική πραγματικότητα και ίσως δυσκολευτείτε μάλιστα και να τα πιστέψετε. Κι όμως, έτσι είναι.
Και κάπου εδώ είμαστε υποχρεωμένοι να προσθέσουμε και μια γραμμή για τους Άπιστους Θωμάδες και τους κακόβουλους. Όσα θα αναφερθούν παρακάτω είναι απολύτως νόμιμα για την χώρα αυτή. Οι δύσπιστοι μπορούν να το διαπιστώσουν εδώ. Και φυσικά τίποτα από τα παρακάτω δεν ισχύει ή εφαρμόζεται στην χώρα μας…
Σήμερα έχουμε μια πλημμυρίδα ΑΚ47 στα χέρια των Αμερικανών πολιτών, αλλά ποιοι είναι αυτοί? Κατά προσωπική μας εκτίμηση οι κάτοχοι εντοπίζονται στους:
Dudes & Jerks.Δυστυχώς ούτε έχει εφευρεθεί ακόμα το βλακόμετρο* αλλά και ούτε πρέπει να το εφαρμόσει κανείς, οπότε πάμε παρακάτω.
Συλλέκτες Σκοπευτές. Καμιά συλλογή όπλων δεν θα πρέπει να στερείται ενός ΑΚ47 για λόγους που έχουν να κάνουν με την ιστορία του, την θέση του στον κόσμο των όπλων, και φιλοσοφία σχεδίασης και κατασκευής του.
Tactical τύπο. (Οι Tacticool προτιμούν το AR15). Η σχεδόν συνεχής εμπλοκή της Αμερικής σε πολέμους έχει αναθρέψει γενιές, ενώ τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των επαγγελματιών στρατιωτών έχει εκτοξευτεί. Πολλοί από αυτούς λοιπόν διατηρούν την σχέση με τα όπλα, είτε σαν αστυνομικοί, είτε σαν contractors, είτε με συνεχόμενες επανακατατάξεις, είτε σαν απλοί σκοπευτές. Όλοι αυτοί έχουν εκτεθεί στη χρήση του ΑΚ και εκτιμούν τα ειδοποιά χαρακτηριστικά του.
Survivalists & Prepardeness Conscious. Μπερδεμένη υπόθεση που ο Έλληνας δεν μπορεί να την προσεγγίσει λόγω διαφορετικών εμπειριών, οπότε απλά θα πούμε πως οι άνθρωποι αυτοί εκτιμούν την θρυλική αξιοπιστία του όπλου αυτού, και τις χαμηλές τιμές του ιδίου όσο και των πυρομαχικών του.
Μπορεί το Τείχος μεταξύ του δυτικού και κομμουνιστικού κόσμου να ανέκοπτε την είσοδο αυτού του όπλου στην Αμερική αλλά πριν από το 1994 τα κινεζικά ΑΚ κυκλοφορούσαν ήδη στην Αμερικανική αγορά, στην ημιαυτόματη έκδοση τους βέβαια.
Εκείνη την εποχή η κυβέρνηση Clinton πέρασε ένα εξαιρετικά περιοριστικό νόμο, το Assault Weapons Ban, που στόχευε στα τυφέκια που είχαν τα τυπικά χαρακτηριστικά της κατηγορίας. Μεγάλη γεμιστήρα, πιστολοειδή λαβή, πτυσσόμενο κοντάκι και φλογοκρύπτη.
Από τότε και εξής – σε συνδυασμό και με παλαιότερη νομολογία- όλα τα εισαγόμενα τυφέκια έχουν χαρακτηριστικά Σπορ όπλων, χάνοντας κάποια από τα παραπάνω χαρακτηριστικά.
Με την πτώση του τείχους άνοιξαν και οι πόρτες που περιόριζαν την πλημμυρίδα των ΑΚ στα χέρια των περιφερειακών κρατών. Η αγορά διψούσε, τα εργοστάσια καθόταν χωρίς αντικείμενο και οι αποθήκες ήταν γεμάτες με όπλα προς απόσυρση.
Και οι περιορισμοί εισαγωγής δεν μπορούν να αναμετρηθούν με την δημιουργική εξυπνάδα των Αμερικανών σκοπευτών που συναγωνίζεται αυτή της Ελληνικής φυλής.
Τα Διαθέσιμα ΑΚ47 στην αγορά της Αμερικής.
ΤΑ ΑΚ47 εισάγονται την Αμερική με δύο τρόπους.
1. Σαν σπορ εκδόσεις του ΑΚ (sporterized), δηλαδή σαν την γνωστή Saiga με χώρα προέλευσης την Ρωσία και την Βουλγαρία. Το κοντάκι είναι πια ενός κλασικού τυφεκίου και η πιστολοειδής λαβή έχει εξαλειφθεί. Τα ρουμανικά ΑΚ (WASR-10) αντίθετα θυσιάζουν την μεγάλης χωρητικότητας γεμιστήρα και φέρουν μια μονόσειρη των 10 φυσιγγιών ενώ και η υποδοχή της είναι πιο στενή.
Μια Siaga έκδοση του ΑΚ47 από την Arsenal Inc
Μετά την εισαγωγή τους τα μπασταρδεμένα αυτά ΑΚ47 ανακατασκευάζονται (σύννομα, βλέπε παρακάτω) στην αρχική τους μορφή.
2. Σαν κιτ απενεργοποιημένων τυφεκίων. Στην περίπτωση αυτή ο κορμός του ΑΚ –που είναι και το ελεγχόμενο τμήμα- κόβεται σε 4 κομμάτια, αφαιρείται το σύστημα της σκανδάλης που δίνει και την δυνατότητα αυτόματης βολής, και τα κομμάτια εισάγονται σαν κιτ. Στη συνέχεια οι κάτοχοι μπορούν να τα ανασκευάσουν χρησιμοποιώντας κορμούς από το εμπόριο.
Τα Built Parties και ο κανονισμός του 80%Άμεσο παράγωγο της παραπάνω περίπτωσης είναι τα θρυλικά Built Parties. Μπορεί το ΑΚ να έχει σχεδιαστεί για να φτιάχνεται εύκολα με στοιχειώδεις βιομηχανικές δυνατότητες αλλά η συναρμολόγηση των κιτ ΑΚ47 απαιτεί εργαλεία που δεν βρίσκει κανείς σε ένα οικιακό εργαστήριο. Έτσι οι κάτοχοι συγκεντρώνονται σε ομάδες και μοιράζονται τα εργαλεία και τις δεξιότητες. Περιοριστικός παράγοντας και πάλι η νομολογία όπου επιβάλει ο κορμός –που αυτός έχει την νομική υπόσταση του όπλου- να έρθει προκατασκευασμένος σε ποσοστό μικρότερο του 80% στα χέρια του χρήστη και να ολοκληρώσει το υπόλοιπο 20% αποκλειστικά αυτός. Η διαδικασία είναι σύννομη και συνήθως τεκμηριώνεται και γραπτώς.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις κατασκευαστές και χρήστες σκοντάφτουν σε ένα άρθρο της νομολογίας, το 922R. Κατά αυτό δεν μπορεί να συναρμολογηθεί ξένο όπλο που να έχει περισσότερα από 10 κομμάτια μιας λίστας ελεγχόμενων μερών. Το ΑΚ έχει 16 από αυτά οπότε οι κάτοχοι αναγκάζονται να διατηρούν στο όπλο τουλάχιστον 6 μέρη Αμερικανικής κατασκευής. Ο περιορισμός αυτός είναι πολύ έξυπνος γιατί από τη μια ελέγχει την βιομηχανία παρεμποδίζοντας τις αυθαιρεσίες, και από την άλλη την πριμοδοτεί με κατασκευαστικό έργο.
Άμεσο αποτέλεσμα είναι φυσικά το στήσιμο μιας βιομηχανίας γύρω από το ΑΚ. Σε αμερικανικό έδαφος κατασκευάζονται πια όχι μόνο αξεσουάρ για το όπλο αυτό, αλλά και κύρια μέρη του μηχανισμό λειτουργίας του και βελτιωμένα μέρη που διορθώνουν σε ένα βαθμό τις εγγενείς αδυναμίες του σχεδίου. (Αλλά σε αυτά θα αναφερθούμε στο μέλλον).
Τα μέρη που δεν κατασκευάζονται στην Αμερική είναι πια λίγα και αυτά περιορίζονται στα κομμάτια που είναι πιο σύνθετα και κάπως μπελάς να φτιαχτούν. Το κλείστρο και ο φορέας του, το 3 σινεμπλοκ πάνω στα οποία αρμόζονται τα υπόλοιπα μέρη, τα σκοπευτικά και το μπλοκ διαφυγής των αερίων.
Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι εμφανές, και επιβεβαιώθηκε σε μια συνέντευξη κατασκευαστή ΑΚ. Μέσα στο 2011 είναι πιθανόν να δούμε και εάν 100& Αμερικανικό ΑΚ47!
Τα αυτόματα ΑΚ47
Τα οποία είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Καθώς δεν μπορούν να εισαχθούν, πρέπει να κατασκευαστούν εντός της Αμερικής. Αυτό επιβάλλει ειδική αδειοδότηση κατασκευής και κτήσης. Η διαδικασία είναι τυπική, χρονοβόρα και ακριβή.
Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε κάποια πράγματα για την εποπτεύουσα αρχή, το BATF. Είναι πολύ αυστηρό, τυπικό και λεπτολόγο ασκώντας ενεργό έλεγχο καθώς όχι μόνο παρακολουθεί τις συνδιαλλαγές και τις ανοιχτές πηγές του Internet, αλλά και δρα δολωματικά παρουσιαζόμενο σαν υποψήφιος αγοραστής. Από την άλλη είναι εξυπηρετικό απέναντι στους κατόχους, αποδίδοντας τους αυτά που από τον νόμο δικαιούνται και γνωμοδοτώντας με βάση την ορθή και εμπεριστατωμένη ερμηνεία του νόμου.
Έτσι έχουν τα πράγματα για το ΑΚ47 στην Αμερική. Αλλά παράξενο δεν νομίζετε? Καμιά φορά ο εχθρός αν και χάνει είναι αυτός που πατά πόδι στην χώρα σου.
* Η έννοια του βλακόμετρου αποδίδεται σε έναν καλό φίλο σκοπευτή και σχετικό με την νομική άποψη του θέματος επίσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου