Η Ιστορία Κατασκευής ενός P60 Dropin

Προειδοποίηση! Αυτή είναι μια εξιστόρηση 1300 λέξεων, οπότε κινηθείτε ανάλογα!

Κάποια στιγμή εγώ κ ένας φίλος αγοράσαμε από έναν φακό Kaidomain E6 21700.

Ο φακός χρησιμοποιεί P60 Dropins, οπότε αποφασίσαμε να του φτιάξω ένα νέο, ειδικά για αυτόν τον φακό αλλά και την χρήση που θα του κάνει.
Ανάμεσα σε όλα τα αλλά είναι σε μια εθελοντική ομάδα με αντικείμενο τις διασώσεις και πυρόσβεση. Οπότε ήθελε ένα φακό γενικής χρήσης -σχεδόν edc- που να συνδυάζει μεσαίο μέγεθος, μεγάλη μπαταρία και δέσμη μεσαίας εμβέλειας.
Για τον λόγο αυτό επέλεξα για LED ένα Neutral Luminous SFT-40 κοντά στα 4 Αμπέρ.
Επειδή το P60 είναι αφαιρούμενο, η μεταγωγή θερμότητας δεν είναι και ότι καλύτερο, άρα δεν είναι φρόνιμο να φύγει πολύ στα αμπέρ.

Η Κατασκευή

Τα εργαλεία

Το να δουλεύεις πάνω από τα 3 αμπέρ απαιτεί διαφορετικά εργαλεία και υλικά σε ότι έχει να κάνει με τα αμπέρ.
Οπότε το πρώτο που έκανα ήτανε να παραγγείλω μπανάνες πολύ καλής ποιότητας για τα χονδρά καλώδια του πολυμέτρου που είχα φτιάξει παλαιότερα.

Τα Υλικά

Ο Διακόπτης

Ο φακός χρησιμοποιεί ένα reverse click διακόπτη, κάτι που δεν μου πολυαρέσει, φοβούμενος την αντοχή στα πολλά αμπέρ. Από το Kaidomain μου είπανε ότι αντέχει τα τέσσερα+ βέβαια. Ξεκίνησα την αποσυναρμολόγηση του tailcap με σκοπό να τον αλλάξω με ένα forward click που αντέχει 6-10 αμπέρ.
Έλα όμως που το Kaidomain έχει βάλει πλακέτα των 16mm! Σε ένα φακό που χωρά μπαταρία 21700, και όταν βρίσκεις διακόπτες με πλακέτα των 20 σε φακούς με 18650.
Στα 16mm δεν χωράνε ούτε τα απλά διακοπτάκια forward click. Με καλύτερη παρατήρηση όμως είδα πως υπήρχε χώρος για μια μεγαλύτερη πλακέτα. οπότε με μια ακόμα ανασκαφή στο κουτί με τα εξαρτήματα βρέθηκε ένας αυθεντικός forward click διακόπτης Fenix με πλακέτα 18mm, που με μια αλλαγή στα εξαρτήματα του tailcap χώρεσε

Το P60 Dropin

Από το στοκ μου επέλεξα ένα module για XML από το Fasttech. Αν και είναι λίγο παρωχημένο σχέδιο, έχει κάτοπτρο που δίνει την πιο στενή δέσμη από οποιοδήποτε άλλο, ακόμα και με LED μικρότερου πυρήνα, όπως τα XPG κτλ.

Αυτό που έκανα διαφορετικά ήτανε να γανώσω το μπρούτζινο pill, και να κολλήσω εκεί την χάλκινη πλακέτα του LED.
Αποδείχτηκε πιο απλό από ότι νόμιζα, μπορεί να το κάνει κανείς και με ένα δυνατό κολλητήρι. Αφού γανώσεις την πλακέτα του LED, ζεσταίνεις το pill, μέχρι να λιώσει ξανά το καλάι και τοποθετείς -μαζί με σολντερίνη- την πλακέτα με το LED.

Στη συνέχεια την κατασκευή την πήγαινα βήμα-βήμα με δοκιμή κάθε αλλαγής.

Και τότε άρχισαν τα προβλήματα.

Πρόβλημα 1: Το MCPCB δεν έκατσε κεντραρισμένα.

Πρόβλημα 2: Κόλλησα καλώδια στο LED και δοκιμαστικά έδωσα ρεύμα εξωτερικά. Το SFT40 ΔΕΝ εστίασε καλά στο κάτοπτρο XML. Όχι ότι δεν ήτανε αναμενόμενο, φίλος φακόβιος (Teomav) με είχε προειδοποιήσει ότι το SFT40 πρέπει να μπει πιο μέσα στα κάτοπτρα.

Το Πρόβλημα 1 λύθηκε ξανακάνοντας την κόλληση σε ένα ηλεκτρικό μάτι του καφέ. Με λίγη βοήθεια με μια τσιμπίδα, ήρθε σχεδόν από μόνο του στην σωστή θέση λόγω της τάσης της κόλλησης.

Το Πρόβλημα 2 λύθηκε με φάγωμα του κάτω μέρους του κατόπτρου, και αντί της πλαστικής πλακετίτσας/μονωτή χρησιμοποιήθηκε ένας μονωτής από διαλυμένη μπαταρία 18650. Αυτή έρχεται ακριβώς στο κανάλι του κάτοπτρου που βρίσκονται τα καλώδια.

Μόνο που έτσι δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για την αναποδιά Νο5, αλλά θα τα πούμε στον καιρό της.

Το LED

Το LED είναι έτοιμο πια, αλλά σκέφτηκα να τοποθετήσω ένα προσωρινό driver και να πάρω μετρήσεις.

Πρόβλημα 3 - Η απόδοση ήτανε απογοητευτική!
Για τα αμπέρ που έδινε η πλακέτα τα lumens ήτανε πολύ λίγα. Νέες δοκιμές με τοποθέτηση του pill σε έναν Dereelight DBS, και πάλι κακά αποτελέσματα.

Το LED έβγαζε τόσο λίγο throw που θα ήτανε καλύτερα να χρησιμοποιηθεί ένα SST-40, που στα ίδια αμπέρ θα έδινε το ίδιο throw με περισσότερα lumens!

Μου πήρε καιρό να καταλάβω το γιατί. Κάνοντας μια σύγκριση με την δοκιμή του SFT40 στο BudgtLightForum, κατάλαβα ότι το Kaidomain μου έστειλε κατά λάθος ένα High CRI αντί για ένα Neutral!

Στάση για Επεξήγηση της Φωτογραφίας.

Το πρώτο πράγμα που δείχνει είναι η στενή βάση του κατόπτρου και ο χώρος για τα καλώδια που δημιουργεί. Το pill που φαίνεται είναι ένα δοκιμαστικό της διαδικασίας. Και φαίνεται το καλάι της διαδικασίας κόλλησης.
Φαίνονται επίσης τα φτιαχτά καλώδια για το πολύμετρο, με το κίτρινο να έχει κολλημένο έναν μαγνήτη. Αυτό βοηθά πολύ στις μετρήσεις, τοποθετώντας το στη βάση της μπαταρίας.
Η χάλκινη αυτοκόλλητη ταινία χρησιμοποιήθηκε για να τυλιχτεί το dropin για να εφαρμόζει σφιχτά στην υποδοχή του στον φακό.
Τέλος φαίνονται το bit με το οποίο τρόχισα το κάτοπτρο, μια σειρά από SMD resistors, ένας δοκιμαστικός driver (Kaidomain Η17Α), ο διακόπτης της Fenix με το λιωμένο ελατήριο, η άσπρη πλακετίτσα κεντραρίσματος-μόνωσης και ο αυτοσχέδιος μονωτής (κυκλικός).

Τα Ηλεκτρονικά

Οι επιλογές μου ήτανε μεταξύ των Kaidomain Η17Α και του Convoy 4-mode SST-40.
Επειδή στις δοκιμές ο πρώτος μου τίναξε δύο φορές την ασφάλεια του πολυμέτρου, δημιουργώντας ένα surge μεγαλύερο των 10 αμπέρ, κατέληξα στον 2ο που φαίνεται καλύτερος σε κατασκευή.
Κρατώ λεπτομερές αρχείο των υλικών της αγοράς, και αυτό μου έδειξε ότι ο driver αυτός ξεκίνησε με ισχύ 3 αμπέρ, και μετά ανέβηκε στα 4.
Οπότε ήτανε όπως τον ήθελα.
Παραγγέλθηκαν 2 κομμάτια αλλά όταν έφτασαν ήτανε αλλαγμένα.
Στην θέση του sense resistor με τιμή R010 υπήρχε διαφορετικός με τιμή R020.

Ρώτησα το μαγαζί και μου είπανε ότι δεν έχει αλλάξει κάτι.
Αμ δε!

Πρόβλημα 4Α. Η απόδοση ΔΕΝ ήτανε 4 αμπέρ. ούτε καν 5 αμπέρ όπως λένε πια στη σελίδα. Η απόδοση πια με μια δυνατή μπαταρία είναι ΕΞΙ αμπέρ!
Όχι ρε παιδιά 6 αμπέρ για ένα P60 module!

Πρόβλημα 4Β. Τώρα θα πρέπει να κάνω μετατροπή στον driver για να ρίξω το ρεύμα στην έξοδο. Αυτό γίνεται με την αλλαγή του sense resistor, αλλά έλα που δεν είχα τον κατάλληλο συνδυασμό!
Οπότε χρειάστηκε να παραγγείλω και άλλα νούμερα και να περιμένω 2-3 εβδομάδες ακόμα.

Όταν τους παρέλαβα έκανα ένα stack από ΤΡΕΙΣ αντιστάσεις. 0.05 - 0.13 και 0.13. Για να πάρω μια τελική τιμή 0,028 που θα μου έδινε θεωρητικά 4,2 αμπέρ.
Στην πράξη πήρα 3,7 και συμβιβάστηκα με αυτό.

Συναρμολόγηση, Δοκιμή και Παρ' ολίγον Καταστροφή!

Η συναρμολόγηση πήγε καλά, και στο Ρ60 τοποθετήθηκε ένα κάτοπτρο και ένας μονωτής δοκιμής για να μείνουν τα κανονικά καθαρά.

Πήρα 3.7 αμπέρ, 1000 lumens και περισσότερο από 26000 Lux. Και η δέσμη ήτανε μια χαρά.
Οπότε τοποθέτησα τα τελικά κομμάτια, και τύλιξα το dropin με αυτοκόλλητη χάλκινη ταινία ώστε να κάνει σφιχτή εφαρμογή στην υποδοχή του στον φακό.
Τοποθέτησα μια φρέσκια 21700, πάτησα τον διακόπτη αλλά ο φακός δεν άναψε!

Κάτι δεν πάει καλά! Αποσυναρμολόγηση αμέσως, και βγάζοντας το dropin αυτό ήτανε καυτό!

Πρόβλημα νο 5. Βραχυκύκλωμα!

Κατά τα φαινόμενα είχα ένα βαρβάτο βραχυκύκλωμα! Με μια καλή 21700 κιόλας.
Αυτό που έγινε ήταν ότι το τελικό κάτοπτρο κατάφερε και έκανε επαφή με ένα μικρό στρογγυλό pad στην πλακετίτσα του LED.

Με το πολύμετρο διαπίστωσα ότι ο driver αυτός δίνει απευθείας ρεύμα από τον θετικό πόλο στο LED, ενώ διαμορφώνει το ρεύμα στην κάθοδο.
Οπότε είχα ένα βραχυκύκλωμα που δεν έπιασε τον driver & LED ευτυχώς, αλλά κατέστρεψε τα ελατήρια στον φακό (κάνοντας τα μείνουν στην συμπιεσμένη θέση τους μόνιμα) και έλιωσε τον διακόπτη στην θέση ΟΝ.

Ευτυχώς δηλαδή που η εμπειρία μου με έκανε να σταματήσω αμέσως.
Αν το σκεφτόμουνα λίγο παραπάνω και δεν έβγαζα αμέσως την μπαταρία απλά θα είχα ένα ωραίο KABOOM!

Ανασύνταξη, και αντικατάσταση του διακόπτη με τον μανίσιο, νέο ελατηριο στον driver, τοποθέτηση της κλασσικής άσπρης πλακετίτσας κεντραρίσματος και φάγωμα του πάτου του κατόπτρου λίγο ακόμα για να εστιάσει σωστά του LED.

Νέα δοκιμή, αφήνοντας τον φακό να καίει για ώρα. Ταυτόχρονα όμως έπαιρνα μετρήσεις της φωτεινότητας και της θερμοκρασίας του.
Αυτό που η Convoy ονομάζει THERMAL REGULATION είναι στην ουσία ένα σταδιακό κατέβασμα της φωτεινότητας από το High στο Medium (30%) μέσα σε 3 λεπτά.
Ο φακός έπιασε τους 42 βαθμούς στο πρώτο τρίπλεπτο και μέσα σε ένα εικοσάλεπτο τους 52.
Βέβαια με ένα αναβόσβημα ξαναγυρίζει στο High και ξεκινά τον ίδιο κύκλο.
Αρκετά βολικό στην χρήση αν μιλάμε για εφαρμογή υψηλής φωτεινότητας, αλλά θα προτιμούσα η δεύτερη σκάλα να είναι στο 50-60%

Και μια αλλαγή της τελευταίας στιγμής

Την επόμενη μέρα είχα έτοιμο τον φακό για αποστολή.
Αλλά πριν τον συσκευάσω σκέφτηκα ότι με τον τρόπο που δουλεύει η προστασία υπερθέρμανσης θα σήκωνε λίγο παραπάνω ανέβασμα της φωτεινότητας.
Εξάλλου ήμουνα κάτω από τον στόχο των 4 αμπερ.

Άνοιγμα του ΗΥ, μετάβαση στο OmniCalculator και δοκιμάζοντας τον συνδυασμό δύο αντιστάσεων των R050, για τελική τιμή 025, υπολόγισα ότι η πλακέτα θα μου έδινε πάνω από 4 αμπέρ.

Στα γρήγορα έβγαλα κολλητήρι και εργαλεία, τοποθέτησα το stack των 2 R050 (πολύ ψιλοδουλειά, να ξέρετε), ξανα συναρμολόγηση και νέες μετρήσεις.
4.2 αμπέρ, 1100 lumens και 32400Lux.
Εξαιρετικά για κάτοπτρο των 26mm.

AR-15 και Μήκος Κάνης για την Πρακτική Σκοποβολή

Στο άρθρο αυτό θα προσεγγίσουμε το σωστό μήκος κάνης για τα τυφέκια AR-15 που άρχισαν να εμφανίζονται στα Ελληνικά σκοπευτήρια.Με έκπληξη είδα σκοπευτές να αγοράζουν "κοντά" AR-15, όταν δεν υπάρχει κανένας πρακτικός λόγος για αυτό. Το αντίθετο μάλιστα.

Η πραγματικότητα είναι ότι το μήκος κάννης σε όλες τις παραλλαγές του AR-15, έχει πολλά να κάνει με την αξιόπιστη λειτουργία του τυφεκίου, αλλά και με την μακροζωία του (κάτι σημαντικό για τον Έλληνα σκοπευτή που δεν έχει τους πόρους και την οικονομική ευχέρεια του Αμερικανού).

Πριν όμως αναφερθούμε στα εν δυνάμει προβλήματα των κοντών κανών, θα πρέπει να εξηγήσουμε τον τρόπο λειτουργίας του AR-15.

Ο Τρόπος Λειτουργίας του AR-15

Ο Eugene Stoner και η ομάδα του είχαν την έμπνευση να χρησιμοποιήσουν τα αέρια της καύσης της πυρίτιδας, όχι για να κινήσουν ένα πιστόνι, αλλά το ίδιο το κλείστρο απευθείας!

Πιο αναλυτικά: 

·        Σε κάποια απόσταση από το στόμιο της κάνης τα αέρια βρίσκουν μια οπή που τα οδηγεί σε ένα σωληνάκι.

·        Αυτό με την σειρά του, καταλήγει σε ένα στόμιο στον φορέα του κλείστρου.

·        Έτσι τα αέρια οδηγούνται μέσα σε μία θαλάμη που μέσα την φωλιάζει το πίσω μέρος του ίδιου του κλείστρου.

·        Τα αέρια εκτονώνονται και σπρώχνουν τον φορέα προς τα πίσω και στιγμιαία κρατούν και το κλείστρο προς τα εμπρός.

·        Ο φορές του κλείστρου κινείται προς τα πίσω, και καθώς ενώνεται με το ίδιο το κλείστρο με ένα πείρο τελικά το απεμπλέκει, και κινούνται προς τα πίσω.

·        Στο σύστημα του κλείστρου όμως επενεργεί η δύναμη του επανατατικού ελατηρίου που το επιβραδύνει.

 

Πηγή: How Does the Bolt Carrier Group Work Within the AR-15 System?

Μια ακόμα ιδιαιτερότητα του AR-15, είναι ότι μεταξύ ελατηρίου και κλείστρου παρεμβάλλεται και ένα αντίβαρο (Buffer), που ρόλος του είναι να αυξήσει την αδράνεια του συστήματος και να καθυστερήσει/περιορίσει την ορμή κίνησης προς τα πίσω. (1)

ΑΛΛΑ

Η σημασία του Χρονισμού στο Σύστημα Λειτουργίας του AR-15

Το σύστημα αυτό λειτουργεί υπό μια προϋπόθεση.
Να έχουν πέσει οι πιέσεις στη θαλάμη του όπλου αρκετά, ώστε η δύναμη που ασκεί το κλείστρο όταν κινείται προς τα πίσω να είναι αρκετή να τραβήξει τον κάλυκα από την θαλάμη.

Και αυτό γίνεται γιατί παράλληλα με τον κύκλο λειτουργιας του όπλου συμβαίνουν και άλλα πράγματα.
Με την πυροδότηση η καύση της πυρίτιδας δημιουργεί υψηλέ πιέσεις μέσα στον κάλυκα και στη θαλάμη που τον συγκρατεί.
Ο κάλυκας -σαν ελατό μέταλλο που είναι- διαστέλλεται και σφηνώνει ισχυρά στα τοιχώματα της θαλάμης, παίρνοντας όλα τα "μπόσικα".
Όσο η σφαίρα ταξιδεύει, οι πιέσεις αρχίσουν να πέφτουν, και ο κάλυκας να ανακουφίζεται και να επανέρχεται τις αρχικές του διαστάσεις.

ΤΟΤΕ είναι που το κλείστρο θα πρέπει να αρχίσει να τραβά τον κάλυκα προς τα πίσω, και ΟΧΙ νωρίτερα.

(Κάπου εδώ βρίσκεται και η εξήγηση για την δυσλειτουργία των Μ-16 στο Βιετνάμ και των Μ4 Carbine στο Ιράκ, αλλά σε αυτά θα αναφερθούμε στο τέλος του άρθρου.(2)

Διαβάζοντας τα παραπάνω πιστεύω να καταλάβατε ότι ο χρονισμός του όπλο είναι κρίσιμος για την σωστή λειτουργία του. Επίσης ίσως να προσέξατε ότι τα κινητά μέρη του όπλου είναι ελεύθερα να κινηθούν υπό την πίεση των αεριών και μόνο. Δηλαδή δεν παρεμβάλλεται κάποιος μοχλός, όπως ένα πιστόνι κτλ.

Με όρους καθημερινής εμπειρίας η μηχανισμός του AR-15 είναι σαν να προσπαθούμε να λειτουργήσουμε έναν κινητήρα αυτοκινήτου χωρίς μπιέλες ή καδένα. Αλλά προσπαθούμε να κινήσουμε της βαλβίδες με την πίεση των αεριών της εξάτμισης (πχ να ανοίξουμε της βαλβίδες εισαγωγής με υποπίεση μέσω ενός συστήματος Ventouri).
Πολλά δεν μπορούν να πάνε στραβά έτσι?

Η Επίδραση του Μήκος της Κάνης

Το AR-15 (και Μ-16 μετέπειτα) σχεδιάστηκε αρχικά με κάννη 20 ιντσών και την οπή διαφυγής αερίων 4 ίντσες (10 εκατοστά) πριν το στόμιο της.
Από όλες τις παραλλαγές του AR-15 αυτή και είναι με την μακρύτερη διαδρομή αερίων.

Στην συνέχεια εμφανίστηκαν εκδόσεις αραβίδας από την Colt με μήκη κάνης 14,5 και 10,5 ίντσας.

Και έτσι άρχισαν να μπερδεύονται τα πράγματα.

Γιατί με το που φεύγει από την κάνη η σφαίρα πέφτουν και απότομα οι πιέσεις, μια που κυριολεκτικά την ξεταπώνει. Άρα η οπή διαφυγής των αερίων θα πρέπει πάντα να έχει μια απόστασης από το άκρο.

Δηλαδή χρειαζόμαστε μια διαδρομή σφαίρας από την οπή διαφυγής των αερίων μέχρι το στόμιο της κάνης, ώστε να τροφοδοτούμε με πίεση αερίων των μηχανισμό λειτουργιάς.
Με αυτό τον τρόπο καθορίζεται ο χρόνος από την πυροδότηση μέχρι το άνοιγμα του κλείστρου και ονομάζεται Dwell Time.

Πηγή: Mid-Length vs Carbine Gas Systems in AR-Pattern Rifles

Δυστυχώς όσο κονταίνουμε την κάννη και πλησιάζουμε την οπή διαφυγής των αερίων προς την θαλάμη, τόσο και μεγαλύτερες πιέσεις θα συναπαντήσουμε, και πιο σύντομα.
Έτσι αρχίσουμε να κινούμε το κλείστρο όλο και νωρίτερα και με μεγαλύτερη βία προς τα πίσω.
Κάποια στιγμή μάλιστα ίσως να προσπαθούμε να τραβήξουμε βίαια το κάλυκα πριν ο ίδιος αποσυμπιεστεί.

Μήκος Διαδρομής του Συστήματος Αερίων (Gas Length)

Τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα με τα Mid-Length συστήματα αερίων. Στην περίπτωση αυτή τα εμπορικά AR-15, πρέπει να έχουν τουλάχιστον 16 ίντσες μήκος κάνης στην Αμερική. Αυτό έφερε την οπή διαφυγής 4 ίντσες πιο πίσω, σε μια ενδιάμεση θέση μεταξύ της θέσης στο AR-15/Μ-16 και το Μ4.

Αναμενόμενο είναι το φαινόμενο να μετριάζεται σε αποδεκτά επίπεδα, και από καλή τύχη να δημιουργηθεί ένας βολικός συνδυασμός μήκος κάνης (40 εκατοστά) και πιέσεων λειτουργίας .

Τα Τρία Τυπικά Μήκη Αερίων στα AR-15. Rifle, Mid-Length & Carbine

 

Και μια πιο αναλυτική ματιά στα μήκη αερίων και το μήκος κάννης ΜΕΤΑ την οπή διαφυγής των αερίων (με προσθήκη και της περίπτωσης των AR-15 σε έκδοση πιστολιού).

Ίσως να αξίζει να ρίξουμε μια ματιά και στα παρακάτω διάγραμμα πιέσεων.

Πηγή: How the AR-15 Direct Impingement Gas System Works

Παρατηρούμε λοιπόν ότι η πίεση στο σύστημα του Μ4 είναι 70% μεγαλύτερη του Μ-16, ενώ του mid-length μόνο 35% μεγαλύτερη.

Ενώ σύμφωνα με το παρακάτω διάγραμμα, η στιγμή της μέγιστης πίεσης στην οπή διαφυγής αερίων -που καθορίζει και τον χρόνο έναρξης του κύκλου λειτουργίας-  για το Μ4 έρχεται σχεδόν 30% νωρίτερα από το Μ-16.

Η Πρακτική Σημασία Όλων Αυτών

Η αυξημένες πιέσεις λειτουργίας και η συντόμευση του χρόνου κύκλου λειτουργίας του όπλου (αύξηση της ταχυβολίας) έχει τις εξής δυσμενείς επιπτώσεις.

1. Καταπόνηση του τυφεκίου. Ιδίως του εξολκέα, του ελατηρίου του και του ίδιου του κλείστρου (Ο Αμερικανικός στρατός υπολόγισε ένα μέσο όρο ζωής τις 12000 σφαίρες, αλλά αυτό για τα στρατιωτικών προδιαγραφών. Στην αγορά υπάρχουν και καλυτέρα, αλλά ΚΑΙ υποδεέστερα)

2. Αύξηση της πολυπλοκότητας "στησίματος/βελτιώσεων" του τυφεκίου, καθώς η μάζα του αντίβαρου πρέπει να ταιριάζει στο βάρος του τυφεκίου και στην ταχύτητα κίνησης του κλείστρου.

3. Μεγαλύτερη ευαισθησία στις ιδιαιτερότητες των διαφόρων φυσιγγίων (στην αγορά κυκλοφορούν 3 επίπεδα ισχύος: 5.56 ΝΑΤΟ, 223 Remington, και "αδυνατισμένα" 223 Rem όπως αυτά της Wolf Ammo.

4. Προβλήματα Αξιοπιστίας. Υπό συνθήκες υψηλών πιέσεων και βρόμικης θαλάμης αυξάνονται οι πιθανότητες αποτυχίας εξαγωγής το κάλυκα.

Πρακτικά σε μικρή κλίμακα συμβαίνει ότι παρατηρούμε και σε όλα τα αυτογεμή όπλα όταν η γόμωση των φυσιγγίων δημιουργεί υπερβολικές πιέσεις. Ή ο εξολκέας να γλιστρά πάνω από την αυλάκωση του κάλυκα και να τον αφήνει μέσα στην θαλάμη, ή να τραβά και να αποσπά βίαια την βάση του κάλυκα.

Τα αποτελέσματα σύγκρισης των συστημάτων Carbine & Mid-Length. Προσέξτε ότι εκτός από τις λιγότερες εμπλοκές το Mid-Length σύστημα είχε και λιγότερες καταστροφικές αστοχίες.

5. Δευτερογενή προβλήματα αξιοπιστίας. Ο πολύ βίαιος κύκλος λειτουργίας προκαλείται το φαινόμενο του Bolt-Bounce, όπου φορέας και κλείστρο αναπηδούν μετά το κλείσιμο και ενδεχομένως ξεκλειδώνουν προκαλώντας αδυναμία πυροδότησης.

6. Μεγαλύτερη ανάκρουση, καθώς όλη η μάζα των κινητών μερών τερματίζουν στην θήκη του κοντακίου με μεγαλύτερη ταχύτητα.

7. Ενδεχομένως πρόβλημα ασφάλειας καθώς το AR-15 χρησιμοποιεί επικρουστήρα ελεύθερης ταλάντωσης (χωρίς ελατήριο). Στο τυφέκιο αυτό πολλές φορές ο επικρουστήρας ακουμπά το καψύλλιο κατά της επιστροφή του κλείστρου!

Ειδικά για τα υπερ-τροφοδοτούμενα ΗΚ416-και με ιδιαίτερα βίαιο κύκλο λειτουργίας) η εταιρία πρόσθεσε ασφάλεια επικρουστήρα -(παρόμοιο με αυτόν των πιστολιών) για την αποφυγή τυχαίας πυροδότησης. (Πηγή: The Lineage: HK 416 - Sig 516 - Caracal 816)

Ειδικότερα για τους Σκοπευτές της Πρακτικής Σκοποβολής

Καθώς σε εμάς τους σκοπευτές μας αρέσει να "πειράζουμε" και να βελτιώνουμε τα όπλα μας, το θέμα της εξισορρόπησης των πιέσεων με το βάρος των κινητών μερών είναι σημαντικό.

Θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι τυφέκια από σοβαρές εταιρίες τουλάχιστον θα λειτουργούν αξιόπιστα. Από εκεί και πέρα ο κόσμος των τροποποιήσεων είναι ανοιχτός.

Η κυρίαρχη τάση (τουλάχιστον στην Ευρώπη) είναι κάννη 16,5 ιντσών με mid-length αλλά και rifle-length σύστημα αερίων.

Παρόλα αυτά βλέπουμε και την αντίθετη τάση προς το μήκος κάννης. Επιλέγονται  κάννες των 20+ ιντσών, που κάποιες φορές έχουν την οπή διαφυγής των αερίων 2 ίντσες πιο μπροστά. Οι μικρότερες πιέσεις που διοχετεύονται στο σύστημα επιτρέπουν και χρήση ελαφρύτερου κλείστρου (ακόμα και από τιτάνιο), ώστε και η ανάκρουση των κινητών μερών να περιορίζεται.

Παρατηρήσεις

1. Το βάρος του Buffer καθορίζεται από την αδράνεια του κλείστρου που επιθυμούμε, αλλά ΚΑΙ από την αδράνεια του ίδιου το όπλου. Έτσι διαφορετικές εκδόσεις του τυφεκίου με διαφορετικό βάρος κάννης, απαιτούν και διαφορετικό βάρος Buffer. Ενδεικτικά:

2. Κατά την χρήση του Μ-16 στο Βιετνάμ διαπιστώθηκε αδυναμία εξαγωγής του κάλυκα. Αυτό αποδόθηκε σε πυρίτιδα εκτός προδιαγραφών που ανέβαζε τις πιέσεις σε συνδυασμό με τον ελλιπή καθαρισμό του όπλου. (αν και υπάρχει αναφορά και για στενότερες θαλάμες, που επίσης ανέβαζαν την πίεση των αερίων).

Κατά ευθεία αναλογία στον δεύτερο πόλεμο του Ιράκ, εμφανίστηκαν ξανά αδυναμίες εξαγωγής που αποδόθηκαν σε μεγαλύτερες πιέσεις λόγω θερμοκρασίας περιβάλλοντος σε συνδυασμό με την ελλιπή λίπανση υπό τον φόβο της άμμου.

Βιβλιογραφία - Παραπομπές

·        AR-15 Bolt Carrier and Rifle Cut Away Demonstration (Video)

·        How the AR 15 Bolt Carrier Group Works (Video)

·        Inside the AR-15

·        Direct Impingement (Wikipedia)

·        The Different Types of AR-15 Gas Systems

·        AR Gas-System Lengths Explained

·        AR-15 Gas System (Video)

·        What is Dwell Time?

·        What Is AR-15 Dwell Time (Video)

·       The Guide to AR-15 Buffers & Weights

·        AR-15 Reliability - An In-Depth Look

·        AR-15 Reliability Test Cases

·        Smyth Busters: AR-15 Dents Primers - Is It Broken? (Video)

GlockAlikes: Πιστόλια που Βασίζονται στο Σχέδιο του Glock

Τα τελευταία δέκα χρόνια έχουμε μια πλημμυρίδα από αντίγραφα -λίγο ή πολύ- του πιστολιού Glock και ειδικότερα του μοντέλου 19.

Στο αρθράκι αυτό θα κάνουμε μια φωτογραφική περιήγηση σε αυτά. Από εκεί και πέρα μπορείτε να συνεχίσετε μόνοι σας την εξερεύνηση, κλικάρωντας στους συνδέσμους που σας δίνουμε.

Αρχή με την ποιο χαρακτηριστική παραλλαγή, αυτή της ZEV Technologies που εδώ και πολλά χρόνια παράγει εξαρτήματα βελτίωσης για το Glock.

Την ίδια πορεία ακολούθησε και η Lone Wolf Arms με το μοντέλο LD19.

Όπως και η Salient arms λανσάροντας το δικό της boutique Glock SAI BLU.

Παρόμοια εξεζητημένο Glock 19 έχει και η Shadow Systems με την σειρά 920.

Σε μια παράλληλη πορεία η Polymer80 που αρχικά διέθετε στην αγορά κορμούς και κιτ Glock στο 80% της ολοκλήρωσης (μέχρι το στάδιο αυτό δεν θεωρούνται όπλο στις ΗΠΑ) προχώρησε στην παραγωγή των ολοκληρωμένων πιστολιών PFC9.

Το ίδιο και η Nomad Ddefense προχώρησε στην παραγωγή και διάθεση aftermarκet κάτω κορμών.

Faxon Firearms. Η εταιρίας είναι γνωστή για τα υψηλής ποιότητας κάνες και aftermarket parts, οπότε ήταν αναπόφευκτο να μπει στον χορό με το FX-19. 

Πηγή φωτό: 19FortyFive

Η Palmetto State Armory ξεκίνησε σαν εταιρία παραγωγής οικονομικών AR-15 τυφεκίων, και επεκτάθηκε στα ΑΚ-47 και στα αντίγραφα Glock με το PSADagger.

Το μοντέλο αυτό είναι από τα ποιο πιστά αντίγραφα του g19, όπως μπορείτε να δείτε και εδώ.

Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε την FMK Firearms με τα μοντέλα 9C G2.

Ακριβώς αντίθετη πορεία ακολουθεί η ZRO Delta με το modular/συναρμολογούμενο Modulus One. 

Κάπου ενδιάμεσα η Alpha Foxtrot παρουσίασε ένα αντίγραφο του G19 με αλουμινένιο κορμό, το AF-C Forged .

 

Αλουμινένιο κορμό επίσης έχει και το amp της Live Free Armory, με την ιδιαιτερότητα ότι η ίδια η λαβή είναι αποσπώμενη και εναλλάξιμη, όπως συμβαίνει και με το P320 της SIG.

Πηγή Φωτο: TheTruth About Guns

Και τώρα πάμε σε κατασκευαστές έξω από τις ΗΠΑ.

Αrmscor από τις Φιλιππίνες που αντιπροσωπεύεται στις ΗΠΑ από την Rock Island. Rock Island STK100.

Λίγο πιο εδώ, στο Ισραήλ, έχουμε την γνωστή για τα αγωνιστικά πιστόλια της BUL Armory με το Axe. 

Επίσης και η IWI "κατηγορείται" για αντιγραφή του Glock με το Masada, αν και αυτό δεν είναι βέβαιο για εμάς.

Πηγή φωτό: Guns Mag

Πιο κοντά σε εμάς, στην Τουρκία -ο κατεξοχήν αντιγραφέας- δεν θα μπορούσε να λείπει από το παιχνίδι. Από εκεί λοιπόν μας έρχεται το Stoeger STR-9.

Πηγή φωτό: Handguns Mag

Αρκετά παρόμοιο είναι και το SAR-9 της Sarsilmaz, αλλά φαίνεται ότι είναι αντίγραφο του S&W MP, το οποίο είναι εξέλιξη του S&W Sigma, που με την σειρά του ήτανε το πρώτο αντίγραφο του Glock.

Το 2015 παρουσιάστηκε από την Γερμανική Schmeisser το SLP-9, αλλά δεν γνωρίζουμε αν είναι ακόμα σε παραγωγή.

Πηγή φωτό: All 4 Shooters.

Και θα κλείσουμε με ένα ακόμα ακριβές αντίγραφο του Glock, αυτή την φορά από την κινεζική Norinco.

Αυτά προς το παρόν, γιατί είμαστε σίγουροι ότι και μας ξέφυγαν μερικοί κλώνοι, αλλά και ότι σύντομα θα προκύψουν και νέα μοντέλα.